در این مقاله دو مفهوم پایه ای در علم شیمی به نام عدد اتمی و عدد جرمی را به شما معرفی میکنیم.
همان طور که می دانید، یک اتم از سه ذره بنیادی به نام الکترون، پروتون و نوترون تشکیل شده است.
پروتون دارای بار مثبت و نوترون بدون بار است. این دو ذره در هسته اتم قرار می گیرند.
الکترون ها بار منفی دارند و به دور هسته در حال گردش اند.
به تعداد پروتون های هسته اتم، عدد اتمی می گویند که آن را با حرف Z نشان می دهند.
نکته جالب توجه این است که در یک اتم خنثی، تعداد پروتون ها و الکترون ها برابر است. بنابراین می توان گفت که عدد اتمی معرف تعداد الکترون ها نیز می تواند باشد.
عدد اتمی را در سمت چپ و پایین نماد شیمیایی عناصر می نویسیم.
همان طور که می دانید یکی از موضوعاتی که از دیرباز ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است فرآیند تشکیل ذره های سازنده جهان هستی است. در این مقاله به بررسی دستاورد های دانشمندان در این عرصه می پردازیم تا با روند تشکیل عناصر آشنا شویم.
دانشمندان روند تشکیل عناصر را در حادثه Big Bang خلاصه می کنند.
آنان معتقدند آنچه باعث پیدایش جهان هستی شده است، انفجار مهیبی بوده که آن را Big Bang می نامند.
در اثر این انفجار، انرژی بسیار زیادی آزاد شده است که حاصل آن به وجود آمدن ذره های الکترون، نوترون و پروتون می باشد.
سپس واکنش های هسته ای میان این ذرات رخ داده اند و به ترتیب عنصر هیدروژن و هلیم متولد شده اند.
در این مقاله به معرفی نیروی پایستار و ناپایستار می پردازیم.
با توجه به نقش مسیر حرکت در میزان کار، نیرو ها را به دو دسته زیر تقسیم می کنند:
به نیروهایی که کار آن ها به مسیر حرکت، سرعت جسم و زمان بستگی ندارد، نیروی های پایستار می گویند. نیروهای پایستار همواره مقدار و جهت ثابتی دارند.
در این فرمول:
کار را با حرف W ، نیرو را با حرف F و جابجایی را به حرف d نشان می دهند.
پس می توان فرمول کار را اینگونه نوشت:
کار نیروی وزن به اثر وزن جسم در جابجایی آن در راستای قائم اشاره دارد.
در حقیقت وزن همان نیروی ماست که از حاصلضرب جرم جسم در شتاب جاذبه به دست می آید.
بنابراین فرمول کار نیروی وزن را می توان این گونه نوشت:
توجه کنید این فرمول زمانی صدق می کند که جابجایی جسم در جهت نیرو باشد. در غیر این صورت کار نیروی وزن در شرایطی که جابجایی و جهت وزن در دو سمت باشند، منفی خواهد بود .
مفهوم کار در فیزیک به شرایطی گفته می شود که نیروی ما بتواند جسمی را جابجا کند.
بنابراین برای انجام کار دو شرط زیر ضروری است:
با توجه به دو شرط فوق به راحتی می توان به فرمول کار دست یافت:
در این فرمول:
کار را با حرف W ، نیرو را با حرف F و جابجایی را به حرف d نشان می دهند.
پس می توان فرمول کار را اینگونه نوشت:
اندازه گیری ها را بر اساس واحد هایی بیان می کنیم که یکا نامیده می شوند.
برای درستی و اطمینان از اندازه گیری ها، یکاها بر اساس دستگاه متریک یا دستگاه بین المللی SI بیان می شوند که همان یکای اصلی هستند.
یکاهای اصلی تغییر نمی کنند و قابلیت بازتولید در مکان های مختلف را دارند.
به اتم های یک عنصر که عدد اتمی یکسان ولی عدد جرمی متفاوت دارند، ایزوتوپ می گویند.
ایزوتوپ ها را هم مکان می نامند. چرا که همگی در یک مکان یا خانه از جدول تناوبی قرار می گیرند.
تمام ایزوتوپ های یک عنصر، پروتون های برابر دارند و پروتون ها تعیین کننده خواص شیمیایی عناصر هستند. از این رو می توان گفت که ایزوتوپ های یک عنصر خواص شیمیایی یکسانی دارند ولی از نظر خواص فیزیکی وابسته به جرم مثل دمای ذوب و جوش و چگالی متفاوت اند.
درباره این سایت